Indirect
Laatst was ik in Nederland, komt met grote
regelmaat voor het immers het is maar 1 uur vliegen. In een familie diner wat een
soort nieuwe traditie lijkt te worden nu ik in Engeland woon kwam opeens een
harde vraag: Ja mam wat bedoel je nu eigenlijk juist wel of juist niet. Geen
idee meer waar het over ging maar de vraag was indringend. Totaal me van de
prins geen kwaad antwoordde ik dat het toch duidelijk was. Nee mam dat is het
dus niet: je zegt gewoon niet echt wat je bedoelt.
Tja het is officieel ('it’s oficial' klinkt
trouwens een stuk beter) ik begin Engelse gewoontes over te nemen zoals de
indirecte communicatie. Er prachtig omheen draaien kan je ook zeggen, met mooie
woorden en een glimlach en politiek correct als het even kan. Je leert echt nieuwe
dingen in het buitenland kan ik je vertellen. Het heeft ook z’n charme die
indirecte communicatie maar ik wordt er ook soms helemaal gek van en heb dan
dezelfde neiging als mijn kinderen: Eh ja en wat bedoel je nu eigenlijk
precies. In Engeland zeg je dan wat beduusd: ik ben even de draad kwijt waar
hebben we het nu eigenlijk precies over. En ja hoor dan blijkt minstens de
helft van het gezelschap ook de draad kwijt te zijn.
Maar dat indirecte is ook een soort roze bril
gevoel. Als je niet oppast dan ziet alles er opeens veel rooskleuriger uit: men
lijkt het met je eens te zijn en hult zich in intonaties die je moet leren
begrijpen. Zo kan het: ‘Oh we moeten snel iets afspreken’ oprecht gemeend zijn
maar het kan ook een beleefd antwoord zijn en dan is er dus helemaal nul komma
nada vervolg op zo’n uitnodiging. Toen ik begon heb ik mijn medewerkers uit
proberen te leggen dat ik heel Hollands ben en alles bewust positief interpreteer
tenzij het duidelijk niet de bedoeling is.
Dat werkte tot nu toe prima maar begint te
slijten, dit noemen de Engelsen trouwens zelf een back stabbing culture.
Namelijk in je gezicht zeggen dat het goed en geweldig is en in de achterklap
is het zie je wel ik zei toch dat het niet goed was.
Ik heb laatst in een vergadering aangekondigd dat ik
een rug shild ga bestellen waardoor het idee ontstond dat ik last van mijn rug
had. Maar ik legde er vrolijk bij uit dat ik me niet tegen achterklap en roddel
kan of wens te verdedigen en dat dat duidelijk wordt dat dat wellicht nodig is.
Gewoon even een statement om de cultuur scherp te houden en dat werkt dan weer
wonder wel. Kijk zo indirect ben ik